Aleksandra Sojak-Borodo

powrótPowrótDalejdalej

Przestrzenie bieli

Ten metaforyczny tytuł jest próbą nazwania moich różnych poszukiwań artystycznych. To zestawienie dwóch pojęć – bieli i przestrzeni – określa obszary moich zainteresowań. Większość realizacji z tego cyklu jest trójwymiarowa, wchodzi w relację z przestrzenią lub jest próbą zbudowania odrębnej przestrzeni, w której liczy się doświadczenie i przebywanie wewnątrz pracy. Dla mnie Przestrzenie bieli to także sposób porządkowania, ograniczenia środków wyrazu, wyzbycia się nadmiaru, to obszary w sztuce, w których artyści decydują „że mniej znaczy więcej”, a także takie koncepcje, które pozostają tylko i wyłącznie w sferze idei. Przestrzenie bieli są sposobem na przeciwstawienie się krzykliwości, agresywności, szybkości świata, są ucieczką w strefę ciszy, w której możliwa staje się kontemplacja - sposób odbierania świata, który wydaje się zanikać.